مجمع عزاداران یا حسین (علیه السلام)

امام زین العابدین علیه السلام از حضرت زینب علیهاسلام ، از ام ایمن روایت فرمودند:

لَقَدْ قَالَ لَنَا رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه و آله و سلم حِینَ أَخْبَـرَنَا بِهَذَا … الْخـَبـَرِ: إِنَّ إِبْلِیسَ لَعَنَهُ اللهُ فِی ذَلِکَ الْیَوْمِ یَطِیـرُ فَرَحاً فَیَجُولُ الْأَرْضَ کُلَّهَا بِشَیَاطِینِهِ وَ عَفَارِیتِهِ فَیَقُولُ یَا مَعَاشِـرَ الشَّیَاطِینِ قَدْ أَدْرَکْنَا مِنْ ذُرِّیَّةِ آدَمَ الطَّلِبَةَ وَ بَلَغْنَا فِی هَلَاکِهِمْ الْغَایَةَ وَ أَوْرَثْنَاهُمُ النَّارَ إِلَّا مَنِ اعْتَصَمَ بِهَذِهِ الْعِصَابَةِ فَاجْعَلُوا شُغُلَکُمْ بِتَشْکِیکِ النَّاسِ فِیهِمْ وَ حَمْلِهِمْ عَلَى عَدَاوَتِهِمْ وَ إِغْرَائِهِم بِهِمْ وَ أَوْلِیَائِهِمْ حَتَّى تَسْتَحْکِمُوا ضَلَالَةَ الْخـَلْقِ وَ کُفْرَهُمْ وَ لَا یَنْجُو مِنْهُمْ نَاجٍ وَ لَقَدْ صَدَّقَ عَلَیْهِمْ إِبْلِیسُ وَ هُوَ کَذُوب» .

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم هنگامی که خبر شهادت امام حسین علیه السلام را داده، فرمودند: ابلیس (لعنت الله علیه) در آن روز از خوشحالى به پرواز در می‌آید در تمام نقاط زمین با دستیاران و عفریت‌هایش و به آنها می‌گوید: اى جماعت شیاطین! طلب و تقاص خود را از فرزند آدم گرفته و در هلاکت ایشان به نهایت آرزوى خود رسیدیم و آتش دوزخ را نصیب ایشان نمودیم، مگر آن کسانى که به این جماعت (یعنی اهل‌بیت پیامبر علیهم السللام) چنگ بزنند؛ از این رو سعى کنید نسبت به ایشان در مردم تشکیک ایجاد کرده و آنها را بر دشمنى ایشان وادارید که تا بدین وسیله گمراهى مردم و کفرشان مسلّم و محقّق کرده و نجات دهنده‌اى از ایشان بهم نرسد، (آن‌گاه حضرت فرمودند:) ابلیس با اینکه بسیار دروغگو و کاذب است اما این کلام را به ایشان راست گفت».

کامل ایارات ص ۲۶۶ باب ۸۸ ح ۱ ، تذکرة الشهدا ج ۲ ص ۳۴۷

هنگام شهادت حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام روایت شده است که:
… فقال: یا حسین یا أبا عبد الله! ادن منی فدنا منه و قد قرحت‏ أجفان‏ عینیه من البکاء فمسح الدموع من عینیه و وضع یده على قلبه و قال له یا بنی ربط الله قلبک بالصبـر و أجزل لک و لإخوتک عظیم الأجر…»

پس حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند: ای حسین! ای اباعبدالله! نزدیک من بیا.

پس حضرت نزدیک رفت در حالیکه پلک چمشانشان از شدت گریه زخم شده بود.

پس اشک را از دو چشمانش پاک کرد و دستش را بر قلبش نهاد و فرمود: ای فرزندم! خدا قلبت را صبور گرداند و در این مصیبت اجر عظیم و جزای جزیل برای تو و برادرت قرار دهد…».

در روایتی امام سجاد علیه السلام فرمودند:

حضرت زینب علیهاسلام هنگامی که شنید امام حسین علیه السلام این ابیات را می‌خوانند:

یا دهر اف لک من خلیل کم لک بالاشـراق و الاصیل

صورت خود را خراشید و پیراهن خود را پاره کردند و بی‌هوش بر زمین افتادند.

امام صادق علیه السلام در سجده خود بر جزع‌کنندگان بر امام حسین علیه السلام، چنین دعا می‌کرد و می‌فرمود:
اللَّهُم ‏… وَ ارْحَمْ تِلْکَ الْأَعْیُنَ‏ الَّتِی‏ جَرَتْ دُمُوعُهَا رَحْمَةً لَنَا وَ ارْحَمْ تِلْکَ الْقُلُوبَ الَّتِی جَزِعَتْ وَ احْتَـرَقَتْ لَنَا وَ ارْحَمِ الصَّـرْخَةَ الَّتِی کَانَتْ لَنَا» .

خدایا… آن دیدگان را که اشک‌هایش در راه ترحّم وعاطفه بر ما جاری شده و دل‌هایی را که بخاطر ما نالان گشته و سوخته و آن فریادها و ناله‌هایی را که در راه ما بوده است، مورد رحمت قرار بده».

وقتی دل مُحب، داغ امام حسین علیه السلام در آن جلوه کند، آرام و قرار از دست می‌دهد و به بالاترین نوع جزع دست می‌زند.
اللهم اجعلنی من اهل الجزع علی مصائب الامام الحسین علیه السلام».